امروز
پر از پروازم ...
پر از تکه های احساس ...
زیر باران ایستاده ام
با چشم هایی بسته
و نفس هایی که
از صمیم قلب می آید ... باران چه نوازش مهربانی دارد ...
من زندگی کردن را بسیار دوست دارم ...
آسمان را دوست دارم ...
من تمام سختی ها را
به خاطر رسیدن هایش دوست دارم ...
پر از پروازم
و خوب می دانم ...
با احساس من
تا خانه ی خدا
دیگر راهی نمانده است ...
+ نوشته شده در شنبه پانزدهم مرداد ۱۳۹۰ ساعت 0:33 توسط نيوشا نوع خواه
|